วัสดุบรรจุภัณฑ์ข้ามแบบดั้งเดิมและสมัยใหม่ที่เกี่ยวพันกันหยาบคายและสง่างาม - กระสอบ
ปอกระเจา ผ้าลินิน และกัญชาเป็นวัตถุดิบพื้นฐานสำหรับกระสอบ ส่วนใหญ่ผลิตในเอเชียใต้ที่มีอุณหภูมิสูงและชื้น โดยเฉพาะอินเดียและปากีสถาน ซึ่งคิดเป็น 70% ของการผลิตทั้งหมดของโลก เมื่อเร็วๆ นี้ บราซิล ก็เริ่ม ปลูก กัญชง ในปริมาณมากเช่นกัน เนื่องจาก ลักษณะเฉพาะของ กัญชา จึง เข้าสู่ อุตสาหกรรมวัสดุบรรจุภัณฑ์ มานานหลายทศวรรษ ในประเทศจีน โดยทั่วไป กระสอบ มักจะใช้บรรจุข้าวและถั่ว น้ำตาล ฝ้าย กัญชาถูกใช้เป็นวัสดุบรรจุภัณฑ์เป็นครั้งแรกในช่วงกลางศตวรรษที่ 18 ในเวลานั้น ผ้าลินินและกัญชาที่ผลิตในอินเดียเข้าสู่สหราชอาณาจักร และประสบความสำเร็จในฐานะเส้นใยในสหราชอาณาจักรในปี 1832 จึงได้พัฒนาสิ่งทอจากป่าน ในปี 1861-1865 ในช่วงสงครามกลางเมืองอเมริกา ป่านกลายเป็นอุปกรณ์สงครามประเภทหนึ่งเนื่องจากการใช้กระสอบโคลน ดังนั้น ป่านจึงกลายเป็นอุตสาหกรรมที่สำคัญเช่นกัน ในปี 1854 การแปรรูปโรงงานวัสดุกัญชาอย่างเป็นทางการครั้งแรกของโลกถือกำเนิดในอินเดีย ในช่วงสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง อินเดียคิดเป็น 90% ของการผลิตกัญชาในโลก
ข้อดีของกระสอบคือขนาดที่สามารถทำได้ตามความต้องการที่แท้จริง เมื่อเปรียบเทียบกับวัสดุอื่นๆ กระสอบมีน้ำหนักเบามาก จึงเหมาะอย่างยิ่งสำหรับเป็นวัสดุบรรจุภัณฑ์ และสามารถทอได้ตามความต้องการที่แตกต่างกันในรูปแบบที่หยาบกว่าหรือรูปแบบที่ละเอียดกว่า กระสอบสามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้หลังการใช้งาน และยังสามารถนำมาใช้อีกครั้งหลังชำรุดได้อีกด้วย ดังนั้น วัสดุบรรจุภัณฑ์นี้ จึง เป็นที่นิยมมาก ในประเทศจีน กระสอบใช้เพื่อบรรจุสินค้าขั้นสูงมากขึ้น ในปัจจุบัน เมื่อพิจารณาถึงต้นทุนและความหลากหลายของผลิตภัณฑ์บรรจุภัณฑ์ บรรจุภัณฑ์ของธัญพืชและน้ำตาลจึงถูกแทนที่ด้วยเส้นใยเคมีมากขึ้น แต่จากตัวสินค้าโภคภัณฑ์เอง วัสดุของกัญชายังค่อนข้างดี
รับราคาล่าสุดหรือไม่ เราจะตอบกลับโดยเร็วที่สุด (ภายใน 12 ชั่วโมง)
